yeritmək

yeritmək
глаг.
1. kimi водить, учить ходить кого. Uşağın əlindən tutub yeritmək водить ребёнка за руку, xəstəni yeritmək водить больного
2. kimin, nəyin üstünə надвигать, надвинуть, направлять, направить кого, что. Qoşun yeritmək направить войска, hər iki tərəf döyüşə yeni-yeni qüvvələr yeridirdi обе стороны вводили в бой всё новые и новые силы
3. проводить, провести:
1) осуществлять. Azərbaycan daim xalqlar arasında sülh və dostluq siyasəti yeridir Азербайджан постоянно проводит политику мира и дружбы между народами
2) предложить, выдвинуть. Maraqlı bir fikir yeritmək провести интересную мысль, идею
3) добиться принятия, утверждения чего-л. Öz təklifini yeritmək провести своё предложение
4. перен. разг. продать что-л. дорого (обычно о товаре низкого качества)
5. вонзить (воткнуть, всадить что-л. острое, колющее)
6. мед. впрыскивать, впрыснуть (вводить, ввести шприцем жидкость под кожу, в вену). Dərmanı dərinin altına yeritmək впрыснуть лекарство под кожу, kamfora yeritmək впрыснуть камфору
◊ dediyini yeritmək настоять на своём

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "yeritmək" в других словарях:

  • yeritmə — «Yeritmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yeritmək — icb. 1. Yeriməyə, hərəkət etməyə məcbur etmək. // Yeriməsinə kömək etmək, gəzdirmək. Ayaq açan uşaqları yeridirlər. 2. Sövq etmək, hücum etdirmək. Qoşun yeritmək. – Hər iki tərəf meydana yeni yeni qüvvələr yeridirdi. S. R.. Xəzərin sahilinə xəzri …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yeridilmək — «Yeritmək»dən məch …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inad — 1. sif. Əsassız olaraq dediyini yeritməyə çalışan, heç bir güzəştə getmək istəməyən; tərs, höcət. İnad adam. İnad xasiyyət. – <Qulu> xəsis, tamahkar, heç bir şeyə güzəştə getməyən, tərs və inad bir adam idi. A. Ş.. <Böyükxanım:> Bax,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəhs — is. <ər.> 1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə. // Söhbət, danışıq. Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək. Biz bir neçə Badkubə müəllimləri . . ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iynə — is. 1. Tikiş tikmək üçün bir ucu sivri, digər ucu isə sap keçirilmək üçün deşikli metal milcik. Tikiş iynəsi. Maşın iynəsi. – Yusif Sərrac iynəsi əlində başını yuxarı qovzadı. M. F. A.. . . Gözəl ufuldadı, fikri Pəri nənədə olduğundan əlinə iynə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • peyvənd — is. <fars.> 1. k. t. Müəyyən xüsusiyyət vermək üçün bir bitki gözcük və ya saplağının başqa bitkiyə calanması; qələm, calaq. Peyvənd etmək (vurmaq) – qələm etmək, calamaq. Vurduq ağaclara biz peyvənd, calaq. M. S.. 2. tib. Hər hansı bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təlqin — is. <ər.> 1. Hər hansı bir fikri, əqidəni, hissi qəbul etdirmək üçün birinin iradəsinə, psixikasına təsir etmə, beyninə yeritmə. Tahir . . yenə qocanın mənalı mənalı baxan, təlqin dolu gözlərini, qüvvətlə gurlayan səsini unutmurdu. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hikkə — ə. 1) qoturluq (xəstəlik); 2) m. paxıllıq; 3) m. öz sözünü yeritmə; tərslik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • peyvənd — f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»